Met het zweet op mijn hoofd……

Vanochtend was ik mijn iwatch (horloge van apple) verder aan het uitproberen. Ik ontdekte dat er ook een knop op zit, die je als SOS knop kan gebruiken. Dit heet de SOS-noodmelding. Je kunt een telefoonnummer instellen dat gebeld moet worden. Laat ik dat maar eens doen dacht ik. Mensen die mijn blogs lezen, weten dat ik mountainbike en één van de angsten die erbij hoort is dat je valt. Je ligt midden in een bos en je kunt niks……. Brrr :(.

De praktische vertaling naar zorg lijkt mij vanzelfsprekend. Bijvoorbeeld , je woont alleen thuis en je valt. Je voelt je niet veilig. Je huis staat in de brand en noem maar op.

Zoals gezegd gedaan. De schuif op aangezet. Dit doe je in de iwatch app op de telefoon bij SOS-noodmelding. Verder heb ik mijn medische gegevens, inclusief donor, ingevoerd en mijn SOS- contactpersoon toegevoegd (het telefoonnummer van mijn echtgenoot).

Klaar?! En testen maar. Het knopje onder het draaiknopje moet je dan 5 seconden induwen.

Het aftellen begint, steeds harder en luider. Een soort sirene geluid begint vanuit je horloge te loeien. Dat werkt goed dacht ik nog. Ik nog snel even tegen mijn vrouw zeggen, je kan gebeld worden en ja, na vijf zenuwslopende seconden begint het bellen.

Met………….. de hulpdiensten. Het zweet brak mij uit, door de 5 zenuwslopende seconden was mijn hartslag ook significant omhoog gegaan. Alle alarmbellen rinkelden. Dit moet ik niet, stel je voor dat het 112 belt. Ik hoorde de telefoon van mijn vrouw ook niet overgaan, dus heb ik vliegensvlug mijn oproep geannuleerd.

Maar goed ook, toen ik later terugkeek was mijn telefoon 112 aan het bellen.

De conclusie? Het knopje werkt erg goed. Toen ik later wat meer ging lezen ontdekte ik, dat mijn vrouw een sms krijgt met de locatie als de oproep beëindigt wordt. De locatie wordt ook gedeeld met de hulpdiensten. Dat is een fijne gedachte, als je bv allen midden in het bos (of in huis, of op straat) ligt :).